St.Gilles - gallargues
Blijf op de hoogte en volg Jac
12 Maart 2019 | Frankrijk, Gallargues-le-Montueux
Vanmorgen ging om 6.45u de wekker. Na 9 uur slapen. Zo lang was lang geleden. Aankleden, ontbijten, inpakken en net voor 8uur stonden we buiten.
Het was 4 graden en we waren goed aangekleed. We worden de stad uit geleid en dan naar Vauvert op 17km. De weg loopt langs wijndomeinen, fruitboomgaarden in bloei, tussen velden met koeien, paarden en zwarte varkens. Intussen is de temperatuur aangenaam geworden.
We komen in de buurt van Vauvert en we gaan omhoog. Even voorproeven voor het echte werk later. Toch even wennen na al die platheid in Nederland. In Vauvert een ruime stop. Wat eten en drinken en dat weer op pad.
Mijn Frans wordt steeds beter.
Net buiten de stad is er nog een stierenvechtarena. En in gebruik. Niemand protesteert. Dan op weg naar Codognan. Veel asfalt en steenslag. Mijn voeten worden warm. Het landschap is anders. Wijngaarden en tuinbouw voeren de boventoon. Grote stukken langs een leeg kanaal. Saai. In. Codognan komen we niet in het dorp. Een pauze langs de weg voor mijn slaapplek in Montpellier. Na lang bellen lukt het. Ik slaap in de jeugdherberg.
De laatste 6 km vallen tegen. Veel asfalt en steenslag. Af en toe een wijngaard of een paard. Gerard, mijn franse wandelmaat, heeft een blaar. Hij is blij dat we er zijn.
We zoeken de herberg, wassen, douchen en mijn blog schrijven.
Vanavond nog gaan eten en dan naar bed.
Het was 4 graden en we waren goed aangekleed. We worden de stad uit geleid en dan naar Vauvert op 17km. De weg loopt langs wijndomeinen, fruitboomgaarden in bloei, tussen velden met koeien, paarden en zwarte varkens. Intussen is de temperatuur aangenaam geworden.
We komen in de buurt van Vauvert en we gaan omhoog. Even voorproeven voor het echte werk later. Toch even wennen na al die platheid in Nederland. In Vauvert een ruime stop. Wat eten en drinken en dat weer op pad.
Mijn Frans wordt steeds beter.
Net buiten de stad is er nog een stierenvechtarena. En in gebruik. Niemand protesteert. Dan op weg naar Codognan. Veel asfalt en steenslag. Mijn voeten worden warm. Het landschap is anders. Wijngaarden en tuinbouw voeren de boventoon. Grote stukken langs een leeg kanaal. Saai. In. Codognan komen we niet in het dorp. Een pauze langs de weg voor mijn slaapplek in Montpellier. Na lang bellen lukt het. Ik slaap in de jeugdherberg.
De laatste 6 km vallen tegen. Veel asfalt en steenslag. Af en toe een wijngaard of een paard. Gerard, mijn franse wandelmaat, heeft een blaar. Hij is blij dat we er zijn.
We zoeken de herberg, wassen, douchen en mijn blog schrijven.
Vanavond nog gaan eten en dan naar bed.
-
12 Maart 2019 - 17:03
Ton:
Jac,
Je klinkt opgewekt ondanks klimmen en saaie stukken onderweg.
Blijf genieten.
Ik kijk iedere avond uit naar je verslag.
Fijne voortzetting. -
12 Maart 2019 - 17:44
Liamaes:
Hoi Jac...gister kreeg je zo maar de andere naam -
12 Maart 2019 - 17:50
Ida:
Nostalgisch Jac! Een JEUGDHERBERG!
Een goede nachtrust toegewenst.
Geniet van de tocht.
groetjes -
12 Maart 2019 - 17:47
Liamaes:
Maar het terugschrijven lukt niet altijd goed.Vandaag in Montpellier slapen...Je gaat goed man....En leuk ...een Franse maat..Grts weer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
