1-5 Barbonne Flayel - Mery sur Seine 25km
Door: Jac
Blijf op de hoogte en volg Jac
01 Mei 2018 | Frankrijk, Méry-sur-Seine
1-5 Barbonne Flayel - Mery sur Seine 25km
Om 8.45u op pad. Het is droog en fris en het is half bewolkt. Na een heerlijk ontbijt gaan we rechtsaf en zoeken de route weer op. Na een tijd lopen we naast een oude spoorbaan. Ze hadden er een pad van moeten maken. Nu loop je door het gras naast de spoorbaan. Greet krijgt natte voeten door haar schoenen heen. Zo hoort het niet.
We lopen St.Quentin voorbij en komen aan in Anglure. Op dag van de Arbeid is er geen winkel open. Na even vinden we een café. Eerst een choco en dan een Calvados. En een stempel in het paspoort.
In Anglure een mooie watermolen door een poort heen. Een schitterend gebouw. Dan op pad voor de laatste 12km.
Eerst naar Bagneux. Niemand te zien. In een bushok drinken en eten we wat. Na een gezellig gesprek verder naar Clesles. De D5 is saai. Lopen tussen graanvelden aan de kant van de weg. Na een ruim half uur een rust aan de oevers van de Seine.
Dan de laatste 5 km naar Mery. Eerst over een grindpad en dan langs de weg. De laatste km’s doen Greetjes voeten pijn. Na 4 uur komen we aan in Mery. We zoeken ons slaapplek op.
Bij een groot woonhuis bellen we aan en worden ontvangen door een broeder van de Marianisten, een onbekende orde in Nederland. Greet en ik krijgen allebei een 1-persoons kamer. Douchen en blog schrijven. De Vespers sla ik over. Om 19.15u eten. Er zitten 3 Nederlandse mannen (opa-vader-zoon) en Greetje en ik en 3 Marianisten aan tafel. De voertaal is Engels, Duits, Frans en Nederlands. Na het eten je blog afschrijven, klaarmaken voor bed en slapen. Zo spannend is het leven van een pelgrim niet.
Om 8.45u op pad. Het is droog en fris en het is half bewolkt. Na een heerlijk ontbijt gaan we rechtsaf en zoeken de route weer op. Na een tijd lopen we naast een oude spoorbaan. Ze hadden er een pad van moeten maken. Nu loop je door het gras naast de spoorbaan. Greet krijgt natte voeten door haar schoenen heen. Zo hoort het niet.
We lopen St.Quentin voorbij en komen aan in Anglure. Op dag van de Arbeid is er geen winkel open. Na even vinden we een café. Eerst een choco en dan een Calvados. En een stempel in het paspoort.
In Anglure een mooie watermolen door een poort heen. Een schitterend gebouw. Dan op pad voor de laatste 12km.
Eerst naar Bagneux. Niemand te zien. In een bushok drinken en eten we wat. Na een gezellig gesprek verder naar Clesles. De D5 is saai. Lopen tussen graanvelden aan de kant van de weg. Na een ruim half uur een rust aan de oevers van de Seine.
Dan de laatste 5 km naar Mery. Eerst over een grindpad en dan langs de weg. De laatste km’s doen Greetjes voeten pijn. Na 4 uur komen we aan in Mery. We zoeken ons slaapplek op.
Bij een groot woonhuis bellen we aan en worden ontvangen door een broeder van de Marianisten, een onbekende orde in Nederland. Greet en ik krijgen allebei een 1-persoons kamer. Douchen en blog schrijven. De Vespers sla ik over. Om 19.15u eten. Er zitten 3 Nederlandse mannen (opa-vader-zoon) en Greetje en ik en 3 Marianisten aan tafel. De voertaal is Engels, Duits, Frans en Nederlands. Na het eten je blog afschrijven, klaarmaken voor bed en slapen. Zo spannend is het leven van een pelgrim niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
